حاشا که همین مستیم از نوش شراب است
این دار جهان پیش من مست حباب است
در این دل من عشق خداوند چه لبریز
بی عشق خدا،در نظرم عشق سراب است
خواهان سرای ابدی هستم و در اصل
درویشم و رویم به جهان روی عتاب است
طنبور و دف و نی همه افسانه سرایند
سوز دل من نغمه ی سنتور و رباب است
این خوش دل عاشق که از او شعر بجوشد
آباد سرا ایست که از عشق خراب است
نظرات شما عزیزان: